Geçenlerde seyrettiğim filmlerden biri de Conviction idi. O da tam not aldı benden. 

Hillary Swank ( ayıptır söylemesi 10 yıl önce bana benzetirlerdi, ama özellikle Insomnia‘daki haliyle ki o da pek iltifat/kendini beğenmişlik sayılmaz onun için rahatlıkla söyleyebilirim-bir de biz yaşlandık kadın hala aynı o da ayrı bir sinir harbi sebebi) başrolde. Gene çok doğal, çok başarılı.

Konu gerçek bir olaya dayanıyor; kadıncağız cinayetten hüküm giymiş kardeşini idamdan ( ama o eyalette infaz edilmiyor,eyaletin hangisi olduğunu unuttum) kurtarayım diye hukuk okuyor. Tam gerekli delili buldu diyorsun gene olmuyor, uzuyor, uzuyor ama film sıkmıyor.

Bir de bazı sahneler çok fena yapıyor insanı; Mesela bunlar çocukluklarında bakıcı ailelerde geziniyorlar zira anneleri korkunç bir tip. Bir seferinde iki farklı aileye veriliyorlar ve çığlık çığlık ayrılıyorlar. İnsan kendi çocuklarını düşününce “batsın bu dünya” falan diyor özellikle biraz önce seyrettiği dokümanter film “Habab Çeşmeleri” ise (bakınız bir önceki post) bu duygu daha da ağır basıyor. Onun dışında Swank’in kardeşi ( Sam Rockwell, daha evvelden izlediğim bir oyuncu değil doğrusu ama tanıdık bir tip) yıllarca masumken içerde yatıyor, bu da bu işler her ülkede mi bu kadar kolay falan dedirttiriyor ama Amerika’da olması da çok şaşılası değil. Hollywood’un % 30’u bu tip konulu filmlerdir herhalde. Filmin en güzel taraflarından biri filmin ortalarında bir yerlerde ortaya çıkan bir avukatı Peter Gallagher‘in oynaması. Pek severim kendisini. Hak ettiği yere gelememiş biridir bence.

Bir yorumum daha var;  Yahu bu Minnie Driver ( Hillary Swank’ın yakın arkadaşını oynuyor) İngiliz mi? değil mi? Cevap değil ise, ne kadar çok filmde İngiliz aksanı yapıyor kardeşim… Gerçi herşeyi tamamen yanlış hatırlıyor olabilirim son yorumu dikkate almayın.

İmza D.