“İnsan gençliğini aşka vermezse, gençlik ne işe yarar?”
“Ama kaybeden sonunda siz olmuşsunuz.”
“Kayıp mı? Kaç kişi böylesine sevebilmiştir dünyada?”
“Ama bir kucak korla kalan siz olmuşsunuz.”
“İyi ya boş değildi kucağım.”
“Ama yandınız, kül oldunuz.”
“Ama vardım, kül bunun kanıtı.”

12 Eylül’le hem zamanlı bir aşk hikayesi. Aynı hikayeye iki taraftan bakıyoruz. Kitabın bir tarafı Ekmel’in karşı sayfaları ise Derya’nın günlükleri. Suzan Derya’nın abisine aşıkmış hatta abisiyle arasına girdiğini falan düşünüyor sık sık. Sonra bir şekilde kendisini eve kapatmış Ekmel’le yolları kesişiyor ve hikayenin obür tarafını da dinliyoruz.

Millet önce bir günlüğü sonra diğerini falan okumuş. Ben bir oradan bir buradan, sırayla okudum. Her türlü güzel, ne diyim.

D.

Kırmızı Baykuş’taki diğer  Ayfer Tunç  yazıları için  kitap yazılarını tıklamanız yeterli.