Yakınlarda (en geç sonbahar  gibi inşallah)  yeniden taşınacağımızı tahmin ediyorum. Akılda bu olunca da insanın eli, doğal olarak  dekorasyon dergilerine gidiyor. Bilgisayar başına geçince de ister istemez dekorasyon sayfalarında gezerken buluyor insan kendini. Bunlardan kopyaladığım resimlerden, desktop’da bir folder yapmıştım. Geçen gün bir arkadaşla konuşuyorduk, koysana bunları Kırmızı Baykuş’a, bize de  faydan dokunur dedi. Hem kendime de arşiv oluyor diye düşündüm. Bundan sonra bu konuya daha fazla eğilmeye karar verdim.

Bu en favorilerimden. Beyaz duvar ve  yerde ahşap, süper duruyor ama ancak doğramalar da beyaz ise bu görüntü yakalanyor. Aksi takdirde biraz eksik kalıyor. İskemle, falan da rengarenk çok eğlenceli, öte yandan eve gelen anneanne falan yaşıtı eş, dost akrabalardan eleştiri almayacak kadar da normal:). Bu odanın tek sıkıntısı var. TV çok yüksekte. O kadar olur artık.

Bunu da pembe duvarlara bayıldığımdan koymadım. Pembe duvarlara artık kız çocuk odalarında bile tahammülüm yok, ama bunun gibi  gayrıresmi  başucu masalarına bayılıyorum. Zira yatak odası takımıyla aynı başucu masalarına sinir oluyorum. Biz ilk evimizi yaparken eşim kendisine istemiş, ben istememiştim. Sonra yıllar içinde onun başucu masasına sulanırken buldum kendimi. Belli bir işe yarama potansiyeli var bunların, inkara gerek yok. Ama böyle saçma sapan, gayrıresmi olsun istiyor benim canım. (Bu arada bizde bu resimdeki gibi eski bir telefon var. Kayınbiraderimin ilk ofisinden kalma. Çalınca insanın aklı çıkıyor, korku filmi gibi ama seviyorum onu ben:))

Kızıma da böyle bir raf mutlaka yapacağım. O kadar seviyor ki dizsin etsin. Maalesef rafımsı birşeyler yok odasında. Bu harika bence. Pembe boyanmış eski tip çekmeceli şey de çok güzel. Herşey yeniden kullanılsın, boyansın edilsin çıksın ortaya.

Son olarak da bu resim.  Bunda sevdiğim bir çok şey var. Öncelikle koyu renk kanepe. Kanepelerde lacivert bence en yakışıklı renk. Ancak geçen senelerden hatırladığım lacivert döşemelik kumaş bulmak çok kolay değildi. Ayrıca iki tane kahve masasının takım olmaması da çok sevimli.  Genel olarak güzel.

Devam edeceğim önümüzdeki günlerde.

İmza D.

Taşındıktan sonra bizim 1 numaranın odasına bir karatahta koyduk. Sağolsun Gamze mutfağına diye niyetlenip aldığı tahtayı bize hibe etti. Bizim eleman tahtanın hastası. En son dün beni, kardeşini ve bir yarasayı resimledi. Yarasa uçan bir kedi havasında. Neden yarasa sorusuna cevaben tek aklıma gelen şu: Geçen gün kartondan bir şeyler kesmiştik, yarasa istemişti. Ben beceremem demiş kestirip atmıştım. Ona meydan okuyor bence. Canı sağolsun:)

İmza D.

Geçmişte de bir kere bebek şapkalarına dair Şapkalı Minicik İnsanlar diye bir post yazmıştım. Yenilerini buldum, o kadar tatlılar ki bizim blogda da şeker gibi dursunlar istiyorum, bir kaçını ekliyorum;

İlk bebenin linki burası. İkincisi ise bu:

Linki de bu.

Üçüncü bebeğin linki de bu.

Son bebeğin linki. Tamamı MadAboutColour‘dan. Elinden iş gelenler, el altında bebek de varsa gereğini yapsın artık.

İmza D.

Keçeye bayılıyorum. Evde de oradan buradan toparladığım bir sürü keçe biblo var. Geçenlerde Etsy’de gezinirken keçe biblolar için modeller ve malzemeyi temin eden süper bir link buldum.

Paper and Strings. Yukardaki çam ağaçları pek bayılmadığım çam ağacı figürlerine kıyasla, gayet sevimli. Bu penguenler de süper ve kolay gözüküyor. (Kolay, göreceli bir kavram elbette.)

Ve her daim gözdemiz baykuş.. Baykuş bu sene moda mı ne? Her yerde görüyorum.

Son olarak da aşağıdaki eskimo. Postayla hepsini sipariş edebilirsiniz. Fiyatlar 15 dolardan az  genel olarak.

İmza D.

Tatilde internet gezinirken Juan Carlos Federico diye Arjantinli bir tasarımcıyı fark etme fırsatı buldum. 92-98 arası University of Buenos Aires’de profesörlük yapmış. Sonra kendi şirketini kurmuş. Şimdilerde ise her daldan  çalıyor anlaşılan. Tasarladığı herşeye bayılmasam da, reklam kısmında rastladıklarım hoşuma gitti..

Bu da sevimli:

İmza D.